Groep 7. De start van het jaar verliep allesbehalve vlekkeloos in deze groep. Zo rond de herfst begon het écht te stormen. Een storm die maar niet ging liggen. Een aantal jongens was op de welbekende rots geklommen en leken er niet vanaf te willen (of kunnen?) komen. Steeds weer waren er ruzies tijdens het buiten spelen. Samenwerken ging niet en tijdens instructies was er steeds onrust in de groep doordat er steeds op elkaar gereageerd werd. De leerkracht was eigenlijk ten einde raad. Dat wat zij al jaren deed, bleek nu bij deze groep niet te werken. Wat nu? Ze moest het anders gaan doen, maar hoe?
Stempel moeilijke groep
Wanneer de groep buiten gespeeld had en de leerkracht terugkwam van een korte pauze, hoorde ze van collega’s dat het ‘weer misgegaan was’. Met als gevolg dat de les die na de pauze gepland stond, later begon omdat er eerst het een en ander (on)opgelost moest worden. De groep had het stempel ‘een moeilijke groep’. – Dat werd overigens ook bevestigd op de ouderavond die we aan de start van het traject hielden.- Het was al jaren een ingewikkelde groep. Er speelde veel, zowel in als buiten school. Ouders hadden na een aantal jaren eigenlijk ook wel de buik vol van steeds weer dat gedoe. Dat kinderen met buikpijn naar school gingen of met hoofdpijn thuiskwamen, was écht niet oké. Maar ja, kon je zo’n proces eigenlijk nog wel keren? Was het niet gewoon een kwestie van de tijd uitzitten tot eind groep 8?
Nee dus!
Want, nog net vóór de kerstvakantie heeft de IB-er gesprekken met groepjes kinderen gevoerd. Aan de hand van een aantal vragen werd duidelijk waar de kinderen last van hadden in de groep, maar ook wat ze graag anders wilden. Dat pakten ze samen in de groepsmissie:
Een aantal ideeën om met je groep in deze laatste weken aan de slag te gaan:
Groepsmissie groep 7
> We gaan er samen tegenaan
> We zorgen ervoor dat iedereen zich fijn voelt in onze groep
> We zorgen ervoor dat we voor elkaar klaarstaan.
> We werken rustig tijdens de lessen en zo behalen wij vele successen.
Klasse(n)Pad
In een blog in maart schreef ik er al eens over. De leerkracht is met behulp van Klasse(n)Pad® aan de slag gegaan. Vanuit de groepsmissie werden de bouwstenen geformuleerd (wat hebben we nodig om de missie te bereiken?) en T-kaarten met positief geformuleerd gewenst gedrag. En dat alles sámen met de kinderen.
Geweldig om te zien hoe het proces zich van onbewust – onbekwaam naar bewust – bekwaam ontwikkelde. Langzaamaan kreeg de leerkracht steeds meer vertrouwen in haar eigen handelen terug en kon ze meer gaan spelen met de groep. Er werden samenwerkingsactiviteiten georganiseerd, creatieve opdrachten, uitjes. En de groep? Die leerde en reflecteerde. Net als én samen met de juf. Maar ook ouders werden bij het proces betrokken. Ze kwamen helpen bij activiteiten, zodat ook zij konden zien en merken hoe deze groep groeide naar een positieve en fijne groep! Ze appte me regelmatig met foto’s van gezamenlijke activiteiten en schreef daarbij: ‘Het is fantastisch! Zoooo leuk!’
Ze had haar energie terug, het spatte van de berichtjes af!
Wat vooral niet doen?
Er werd ook sámen ontdekt wat ze als juf absoluut niét moet doen in deze groep: onaangekondigd even naar een andere klas gaan en een collega de groep over laten nemen. Dán gaat het mis. Maar, hoe mooi is het dan dat samen met de kinderen besproken werd, ze zelf aangaven: ‘Juf, je moet gewoon even duidelijk van tevoren tegen ons zeggen dat je even weg bent. Dan weten we waar we aan toe zijn.’ Structuur en duidelijkheid, dáár deden ze het prima op.
Richting einde schooljaar
Zoals elk jaar, vliegt een schooljaar voorbij. Zonder dat je er erg in hebt, staat de zomervakantie voor de deur. En hoé mooi en waardevol is het dat je dan sámen met de leerkracht, ouders, kinderen, de nieuwe leerkracht, de IB-er én het MT van de school het succes van en met de groep kunt vieren. En hoe!
Successen vieren
Donderdagavond was het zover. De kinderen hadden zelfgemaakte hapjes meegebracht en wat te drinken maakte het buffet compleet. Ondertussen dat ouders en kinderen wat te eten en drinken konden pakken (ook héél gestructureerd ;-)) hebben de leerkracht en ik samen met de kinderen teruggeblikt op het jaar. Er was een Kahoot-quiz gemaakt door de kinderen, met vragen over het proces in de klas.
Bijvoorbeeld: Hoeveel bouwstenen hebben wij in onze klas? 3 – 4 – 5 – 6?
Maar ook: Hoe vaak kwam Nicole bij ons in de klas? Twee keer per week of één keer per maand?
De ouders hebben in Op een Rij (één van de opdrachten uit Klasse(n)Pad die de kinderen zelf ook gedaan hadden) laten zien dat zij zonder te praten en gebaren op alfabetische volgorde qua voornaam konden gaan staan. Hilariteit bij de kinderen want ‘de ouders deden dingen die écht niet mochten en ook niet afgesproken waren’.
De kinderen hebben het STORM-kaartje uitgelegd. En verteld hoe het hen geholpen heeft om problemen in de klas op te lossen. Waardoor er eigenlijk ook steeds minder ruzies en conflicten waren. De ouders mochten ook nog een tekenopdracht uitvoeren met een stift die aan 4 touwtjes verbonden was. En dat ook zonder te praten of gedoe. De kinderen begeleidden de ouders voor het geval er toch gedoe zou ontstaan. Dan zouden ze het STORM-kaartje in kunnen zetten. 😉
Terugblikken
Aan het eind samen teruggeblikt op het proces en de ervaringen.
Het was teveel, of eigenlijk té indrukwekkend, om te onthouden wat er allemaal gezegd is. Zowel ouders als kinderen benoemde zulke mooie en waardevolle dingen:
Kinderen
‘Eerst ging ik helemaal niet meer graag naar school, nu baal ik ervan dat het zo vakantie is en ik niet naar school kan.’
‘We zijn nu echt een groep en iedereen hoort erbij.’
‘We hebben geleerd hoe we ruzies op kunnen lossen, nu is er ook nog wel eens iets, maar dan wordt het goed opgelost en doen we het zelf.’
‘Ik vind dat wij als groep een compliment verdiend hebben. Maar ook zeker de juf, want die heeft ervoor gezorgd dat we nu zo’n fijne groep hebben (applaus).’
‘Als we nu buiten spelen mopperen andere leerkrachten ook niet meer op ons. We zijn nu een ‘normale groep’ geworden.’
‘Het is veel rustiger in de klas, ik kan me nu beter concentreren.’
‘We hebben meer respect voor elkaar en kennen elkaar beter. Dan kun je ook beter rekening houden met een ander.’
In collages hebben ze dat wat ze geleerd hebben, vastgelegd (zie blogfoto).
Ouders
‘Kinderen komen veel gezelliger thuis uit school, er is geen gedoe meer.’
‘Mijn kind gaat écht weer met veel meer plezier naar school.’
‘Ik vind het echt heel mooi om te zien hoe de groep gegroeid is!’
‘Ook na schooltijd is er geen gedoe meer.’
Als de ouders een cijfer mogen geven voor de ‘groei van de groep’, geven ze tussen de 8 en 10. De kinderen zág je genieten en trots zijn. Zelf waren ze overigens kritischer. Ze gaven zichzelf van een 7 tot een 9.
Maar de allermooiste, waar ik kippenvel én tranen van kreeg was de volgende uitspraak van een jongen toen het ging over afscheid:
‘We hebben afscheid genomen van ons oude gedrag.’
Ik vroeg hoe hij tot deze uitspraak kwam. Hij had goed naar zijn klasgenoten geluisterd en vond dat een mooie samenvatting, gaf hij zelf aan. Wat moet ik daar dan nog aan toevoegen?
Het slotstuk van de avond was een zelfgeschreven lied door de kinderen, op gitaar begeleid door de leerkracht van dit jaar én hun nieuwe leerkracht.
De tekst zegt alles:
KlassenKracht liedje
7A. In het begin was het druk. De juf kon het niet aan.
Toen kregen we hulp, ergens vandaan. Klassenkracht, kwam eraan.
Het ging steeds beter, met grote stappen gingen we vooruit.
De klas werd leuker en er kwam steeds minder geluid.
We hadden een doel, voor de klas, met z’n allen gemaakt.
We helpen elkaar, iedereen mag meedoen, we hebben respect.
Het ging steeds beter, met grote stappen gingen we vooruit.
De klas werd leuker en er kwam steeds minder geluid.
Af en toe probleempjes, maar die gingen snel de klas weer uit.
En nu zijn we hier, weer een heel stuk vooruit.
Ik ben zo ongelooflijk trots op de leerkracht! Zo hard gewerkt en zó veel bereikt met deze groep. En tegelijkertijd genoten van het proces,maar ook vooral bij zichzelf gebleven. Ze geeft ze met een gerust hart door aan de volgende leerkracht, zij mag verder gaan bouwen met deze pracht-groep.
En… hoe anders zal zij gaan starten als haar collega aan het begin van het nieuwe schooljaar? Ze krijgt in plaats van een ‘rotgroep’ een ‘prachtgroep.’
Weet je… rot-groepen bestaan helemaal niet. Ik heb zelfs een hekel aan het woord of het stempel ‘moeilijke groep’ wat zo snel gezegd is. Het is een kwestie van de juiste sleutel(s) vinden om van een ingewikkelde groep een fijne groep te maken.
Zie jij misschien al op tegen de groep die je volgend schooljaar krijgt?
Neem dan even contact met me op. Dan gaan we samen aan de slag om er een fijne groep van te maken!
