Herken je het volgende fragment?
Maxim Hartman interviewt een antiekverkoper uit Makkum, meneer Strik. Meneer Strik vertelt vol passie en enthousiasme over een aardenwerk mandje.
‘Dit is een heel mooi mandje, gemaakt door de firma Tichelaar, het werd gebruikt op tafel als versiering en fruitmandje.’
Voor Maxim is deze tekst en uitleg echter veel te lang, dus hij verzoekt meneer Strik het korter te formuleren.
‘Mandje van Tichelaar, gemaakt in Makkum.’
Nog te lang, dus meneer Strik probeert het nog een keer:
‘Mandje van Tichelaar.’
Echt waar, nog te lang. Dus komt de laatste poging:
‘Mand!’
Dynamieken
Hoe komt ze nu ineens op dit onderwerp en waar gaat dit naar toe? Ik hoor het je denken.
Ik neem je mee.
Gisteren en eergisteren was ik door Jelly (Klasse(n)Kracht) uitgenodigd om twee dagen mee te draaien met een tweedaagse MensKracht (Human Dynamics). Het blijft me boeien die dynamieken. Heb een aantal jaren terug mijn Master erop uitgekozen: Dynamisch Coachen op Verschillen en elke keer als ik het gebruik, kan ik van de puzzel genieten. Tijdens deze tweedaagse had ik mooie momenten om even terug te blikken en ook weer even te checken of ik nog steeds overtuigd was van mijn eigen dynamiek: Relationeel-Mentaal.
Wat is dat nou een dynamiek? Een dynamiek bestaat eigenlijk uit twee principes: het HOE en het WAT. Het HOE is het eerste principe en bepaalt hoe je informatie verwerkt. Het tweede principe is het WAT en geeft aan waar je op gericht bent.
Ben benieuwd of je mij in de volgende woorden herkent:
Relatie – Communicatie – Contact maken – Invoelen – Inleven – Betrokkenheid creëren – Verbinden – Organiseren – Aandacht schenken aan proces – Aandacht aan het menselijke aspect – Levendigheid – Veranderen – Out of the box – Associatief.
En deze zinnen heb je mij vast wel eens horen zeggen:
‘Hé, dat is een goed idee. Kan het nog beter?’
‘We gaan kijken hoe we het op kunnen lossen.’
Herken je ze bij jezelf? Dan zou het heel goed kunnen, dat jij ook Relationeel gecentreerd bent. Het past bij het Relationele principe; voelend en relationeel.
Of, herken je jezelf meer in de volgende woorden?
Verzamelen – Totaliteit – Realisatie – Zintuiglijke ervaring – Concretisering – Context – Samenhang – Verbanden leggen – Laten werken – Haalbaar maken – Detailleren
En de volgende zinnen:
‘Wat is de bedoeling?’
‘ Vertel me maar hoe ik het uit moet voeren en wat ik moet doen.’
Dat past bij het Fysieke principe, je bent dan meer praktisch en handelend.
Of, denk je nu? Ik heb nog niks herkenbaars gevonden?
Misschien is dit dan meer iets voor jou: Denken – Objectiviteit – Overzicht – Essentie – Waarden – Principes – Lange termijn – Observeren – Analyseren – Structuur aanbrengen – Samenvatten – Lijn vasthouden.
En herken je de zinnen:
‘Wat is het doel precies?’
‘Kun je mij een voorbeeld geven?’
Dat past het Mentale principe; denkend en rationeel.
Bedrading
Wat denk je nu? Leuk verhaal Nicole, maar wat kan ik ermee?
Als jij weet hoe je ‘bedraad’ bent, snap je beter waar, of eigenlijk waardoor, je de ander soms helemaal niet snapt. Ingewikkelde zin? Ik zal ‘m concreter maken.
Neem een vergadering, overleg of misschien wel gewoon jouw klas met kinderen.
Je ziet iemand stil en rustig zitten. Je vraagt je misschien af of deze persoon wel betrokken is. Aan zijn of haar houding is het niet direct te lezen. Degene lijkt soms zelfs wat afwezig. Je probeert ze aan alle kanten erbij te betrekken, maar er komt maar weinig reactie. Je gaat misschien zelfs wel aan jezelf twijfelen. Vinden ze het niet interessant genoeg? Is mijn instructie wel duidelijk? Of erger nog, je gooit jouw oordelen in de strijd: Hij doet ook nooit eens lekker mee. Of: geen wonder dat ze na de instructie altijd nog wat op te merken heeft, ze luistert nooit.
Wat heel goed zou kunnen, is dat degene een Fysiek-Relationele dynamiek heeft. Een F-R’r is in zo’n situatie stil en rustig, maar nemen ondertussen veel waar. Luisteren nauwkeurig naar wat er gezegd wordt, terwijl ze dit in ‘het systeem’ plaatsen. Vaak geven ze aan het einde van de bijeenkomst waardevolle aanvullingen op hetgeen er gezegd is. (Bron: Van der Putten, 2009)
Inzicht
Daarnaast geeft het inzicht in de eigen communicatie, zoals ik laatst zelf ervaarde.
Ik heb het nodig om op associatieve wijze in gesprek te gaan met de ander. Dat brengt me op ideeën, waarna ik zelf weer verder kan. Ik ga dus vaak een spontane dialoog met de ander aan om te brainstormen of te sparren. Ik kondig dat niet van te voren aan, ik begin gewoon. Zoals laatst….
Een paar weken geleden wilde ik mijn ervaringen, enthousiasme en ook wel mijn vraagstukken over mijn ondernemerschap, delen met mijn broer. Hij is ook ondernemer, dus dacht ik: Dat zal hij vast leuk vinden! Een feest van herkenning. Al pratende kan hij me vast en zeker ook helpen met mijn vraagstukken. Dus ik stak van wal:
“Zeg, broer, moet je eens luisteren wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen tijd. Het gaat zó lekker! Ik maak zoveel gave dingen mee. Laatst nog….”
“Zus,…. de korte versie graag!”
Bam… zo, die kwam bij mij binnen.
Er gebeurde vanalles in mijn hoofd en qua gevoel: Korte versie?! Daar kan ik dus helemaal niks mee. Want…er is geen korte versie! Ik heb ’t nodig om tot ideeën te komen!
Als je tegen mij zegt dat ik een korte versie moet geven, voelt het alsof ik terug in mijn mand gefloten wordt. Gek hè, dat het zo werkt? Mijn broer bedoelde er helemaal niks verkeerds mee. Alleen, hij haakt af bij al die informatie. Hij heeft het nódig om de korte versie te horen, anders kan ‘ie er niks mee. En… kan hij dus ook niet met me meedenken.
Mooi hè? En dan meneer Strik, die moest ook terug in zijn mand.
Ik vond het knap, zou het zelf niet voor elkaar krijgen. Hoe had ik dit blog dan moeten noemen? Mand? Of…? Laat het me weten.
