Ik ben er weer! En jij? Ook ontwaakt uit de vakantie stand? Alles voorbereid (of nog aan het voorbereiden) voor een nieuwe start?
Wanneer je me een beetje volgt, heb je misschien wel gelezen dat ik alweer heerlijk aan de slag ben. Heb al een aantal workshops gegeven, gestart met de begeleiding van een ‘moeilijke groep’ en met twee teamtrajecten; een Klasse(n)Kracht®-teamtraject en een maatwerk-traject wat ik zelf ontwikkeld heb om een doorgaande lijn om een veilig pedagogisch klimaat binnen de school te creëren. Of eigenlijk: alle neuzen dezelfde kant op voor een veilige school. Toen ik gisteravond terugkeek op de eerste twee weken in ‘mijn nieuwe sprong’, kon ik concluderen dat ik een zachte landing gemaakt heb. Wat een fijne, nieuwe energie geeft deze sprong. Dát had ik aan het begin van de vakantie nog echt niet bedacht.
Juf Nel
Heb je dat trouwens ook wel eens? Dat je je achteraf pas beseft dat je in een bijzondere situatie zat. Dat had ik gisteren toen ik terugkeek op mijn sprong, maar ook op de workshop die ik die dag gegeven had. Die was namelijk ‘ op eigen grond’; de grond waar ik ooit mijn eerste stappen in het onderwijs zette. Nee, niet als juf, maar als kleuter. En dat was ook de grond waarop ik wist wat ik later wilde worden: Juffrouw Nel!
Nou ja, eigenlijk wilde ik dansmarieke worden, maar juf Nel gaf aan dat dát geen beroep was. Dus ging ik voor de tweede optie: ik word juf! Maar dan ook wel zoals juf Nel was.
Wat maakte juf Nel nou zo speciaal?
Ten eerste was ze super lief! Ik, die het liefst thuis bij pap en mam was, vond het in eerste instantie écht niet leuk op de kleuterschool. Maar juf Nel zorgde ervoor dat ik me veilig voelde in haar klas. Ik mocht steeds een beetje in haar buurt blijven. Ze zág me en dat gaf vertrouwen.
Daarnaast was ze duidelijk.
Ik weet nog dat we slofjes aan moesten in de klas. Dat vond ik maar niks, want… waar bleven mijn schoenen dan? Die mocht ik onder de kapstok zetten, onder het haakje waar mijn jas hing. En boven dat haakje zat een plaatje. Kan me niet meer herinneren wat het was, maar het voelde wel fijn. Dat was míjn plekje. Dus mijn schoenen stonden daar veilig
Ook was ze heel voorspelbaar.
Ik wist elke dag wat we gingen doen. De afspraken in de klas waren duidelijk. In mijn beleving wist iedereen precies was de bedoeling was. En ja, er waren ook kinderen die de grenzen opzochten. Een jongen (ik weet nog precies wie) kroop een keer onder de tafels door. Ik was in shock! Dat was toch niet de afspraak? Je bleef op je stoel zitten als juf Nel even een kopje koffie ging halen. Dat had ze gezegd.
Wanneer ik er met de kennis van nu naar terugkijk, had juf Nel in haar klas gewoon een goed veilig pedagogisch klimaat en had ze de routines goed op orde:
Ze creëerde veiligheid door mij te zien en het feit dat ik in haar buurt mocht blijven. Stapje voor stapje liet ze me los en liet me ontdekken wat er nog meer te doen was in de klas dan alleen schilderen, kleuren en puzzelen.
De routines waren duidelijk aanwezig; mijn schoenen onder de kapstok, slofjes aan. En dat elke dag weer. Mijn spullen hadden een eigen, veilige plek.
De afspraken waren helder; we wisten precies wat we wel en niet mochten en moesten. En ze benoemde wat ze van ons verwachtte.
Tijden veranderen
De school waar ik gister was, werkt vanuit afspraken. Ik gaf als tip vanuit een missie, wens of droom te werken en van daaruit afspraken te gaan maken. Eén van de leerkrachten reageerde als volgt:
‘Je hebt me wel aan het denken gezet! Hoe kun je nou afspraken maken, zonder dat je weet waar je het voor doet?!’
Dit vond ik wel zó treffend!
Besteed dus die eerste week bewust tijd om sámen met je groep te dromen en te wensen.
Als je niet weet wat het gezamenlijke doel, is het lastig om tot het doel te komen.
Start dus met het bepalen van jullie gezamenlijke doel. Meestal zal dit zijn dat kinderen in een fijne (=veilige) groep naar school willen én de leerkracht ook!
Praat met de groep over hoe een fijne groep eruitziet. Wat doen kinderen in een fijne groep en wat zeggen ze tegen elkaar? En.. wat doet de leerkracht in een fijne groep?
Of laat kinderen tekenen, een mindmap of fotocollage maken waarin dit duidelijk wordt. Om samen een doel te bereiken, moet je ook wensen hebben. Wat zouden de ingrediënten moeten zijn om tot die droomklas te komen? Bespreek dus ook de wens van de groep.
En wanneer je samen je wens geformuleerd hebt, maak ‘m dan visueel. Zorg ervoor dat ‘ie zichtbaar is in de groep. Zowel voor de groep als voor jou als leerkracht. Wanneer ‘ie voor iedereen goed zichtbaar is, werkt het als een reminder en kun je er bewust mee aan de slag.
De volgende stap is het maken van afspraken om tot de wens te komen. Welke afspraken moet je maken om jullie droom uit te laten komen? Formuleer ze positief en maak hierin duidelijk wat je kinderen ziet doen. En… hang ze goed zichtbaar op!
Missie
Mijn missie was gisteren geslaagd. Mijn wens was om de groepen ook te gaan laten werken vanuit een droom. En dat is gelukt! Ze gaan er mee aan de slag.
Ga jij er ook mee aan de slag? Of heb je een andere manier? Laat dan een reactie achter.
Ik wens je een fijne start van het schooljaar. En als je vragen hebt, neem dan gerust contact met me op.
Oh trouwens, klein detail: ik ben uiteindelijk nooit dansmarieke geweest!
