Afgelopen zaterdag liep ik de boekwinkel binnen om gewoon even wat te snuffelen en een paar kaarten te kopen. In dit digitale tijdperk kan ik gewoon oprecht blij en tevreden zijn wanneer ik iemand een ‘ouderwets’ kaartje kan sturen. Gelukkig zijn er meer mensen die dit leuk vinden, want het kaartenrek puilde weer uit met leuke kaarten. Nu vind ik een kaart uitzoeken altijd een heel gedoe; het moet namelijk pássen bij de situatie. Tja, beterschap of gefeliciteerd zijn heel makkelijk te vinden. Maar dat vind ik dan té makkelijk. Ik houd ervan om een kaart met ‘een symbool’ uit te kiezen en dan zelf een mooie tekst te schrijven. Steeds weer merk ik, dat zo’n symbool vaak raakt aan één van mijn kernwaarden: Passie.
Wanneer ik iets moet doen zonder passie, kan ik er als een berg tegenop zien. Aha, typte ik nou net het woord ‘moet’? Ja dus! Dan voelt het dus als moeten!
Nu is er natuurlijk wel een verschil tussen ‘moeten’ en ‘móeten’.
Tijdens mijn middenmanagement-opleiding hebben we ooit gestoeid met de zin ‘Moet ik dat doen’. Probeer de klemtoon maar eens steeds op een ander woord te leggen. Dan zul je merken dat het elke keer iets anders met je doet. Zo is het soms ook met de kinderen in de klas. Het is soms maar net hoe je het brengt…. Vandaag had ik de afsluiting van een traject in een groep 6/7. De leerkrachten zijn met de groep aan de slag te gaan om een betere sfeer in de groep te krijgen en de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Toen ik er in november voor het eerst kwam, was het een ingewikkelde situatie. Niet alleen in de klas waren er problemen, maar de onrust sijpelde door bij de ouders en in het dorp. Na een informatieve ouderavond en een plan van aanpak, zijn de leerkrachten met de kinderen aan de slag gegaan. Ze móesten iets, maar gingen vol passie aan het werk. Ze bepaalden samen de plus-koers (wat willen we wél) en de min-koers (wat willen we niet). Door vervolgens samen regels te formuleren en daar een inzichtelijk systeem aan te koppelen mét beloningen, sprak ik nu met een zeer tevreden leerkracht en intern begeleider. Traject (meer dan) geslaagd dus! Zowel kinderen als ouders vonden de sfeer in de groep écht verbeterd. Kinderen gaan weer met plezier naar school! (=mijn passie dit te bereiken).
En hoe nu verder? De leerkrachten wilden verder met het thema ‘samenwerken’. Om dit verder te kunnen uitwerken heb ik ze geadviseerd de leerlijn Samenwerken en Samenspelen te bekijken uit Gedrag is een Vak (Machielsen & Van der Sar, 2016). Door de leerlijn te bekijken, krijgen ze een beeld van wat de kinderen laten zien in samenwerken en wat ze nog te leren hebben. Door dit concreet te maken en samen met de kinderen te reflecteren én dit inzichtelijk te maken in een datamuur, kunnen ze gericht gaan werken aan Samenwerken. Ik weet zeker dat ze dit met net zoveel passie doorzetten en het wéér gaat slagen.
Trouwens, tijdens het snuffelen in de boekwinkel kwam ik wat moois tegen om de kinderen in de groep elkaar nóg beter te laten leren kennen! Daarover volgende week meer. Even terug naar de kaart. Waar denk je dat ‘ie symbool voor staat? Welk symbool haal je hier uit?
