En dan is het ineens al weer 2019! Waar blijft de tijd? Heb al weken het plan om weer eens wat te schrijven, maar keer op keer kwam het er niet van. De tijd blijkt keer op keer een probleem. Steeds wanneer ik bedenk dat ik wellicht wel een gaatje in mijn agenda heb om er even rustig voor te gaan zitten, wordt het gaatje opgevuld. Maak je geen zorgen, meestal zijn het leuke dingen. Dingen waar ik energie van krijg en die dan ineens op mijn pad lijken te komen.
Wat dat betreft was 2018 weer een leerzaam jaar; nieuwe uitdagingen, verder groeien in de dingen die ik doe, mijn eigen activiteiten uitbreiden en het daardoor op school meer los moeten laten. Soms werkelijk een onmogelijke opgave voor mij. Ik kom mezelf regelmatig tegen. Kom erachter dat ik dus écht niet op twee plekken tegelijk kan zijn; zowel fysiek als in gedachten.
Als ik dingen doe, wil ik ze goed doen, vol aandacht. Dat lukt niet als ik op de ene plek ben en met mijn hoofd op een andere plek. Dus, ben ik af en toe heel streng voor mezelf. Dat viel de eerste maanden niet altijd mee, maar het lukt me nu aardig om de boel gescheiden te houden en mét aandacht en passie in het moment bezig te zijn. Het levert zoveel positieve energie op!
2018 was ook het jaar van nieuwe ervaringen. Zo ben ik nóg meer met Jelly Bijlsma van Klasse(n)Kracht gaan samenwerken. Ik geef trainingen Klasse(n)Kracht aan teams en deelnemers van bovenschoolse trainingen. Echt zó gaaf om te doen! De reacties van leerkrachten bezorgen me regelmatig kippenvel. Zo hadden we in de tweede bijeenkomst aandacht besteed aan het belang van de missie en regels en afspraken van de groep én dit sámen met kinderen te doen. Tijdens de derde bijeenkomst gaf een leerkracht aan hoe bijzonder de reacties van de kinderen waren. Ze voelden zich gehoord en gezien, dat was nog nooit gebeurd. De leerkracht, die de groep als ‘moeilijk’ had doorgekregen, gaf aan dat ze voélde dat de groep dit nodig had. Neemt nu regelmatig tijd om met de kinderen in gesprek te gaan en ervaart de groep niet als moeilijk. We gaan het nog uitbreiden met diverse werkvormen uit Deep Democracy (Kramer, 2014) zoals het Gesprek op Voeten en Pijlen gooien. Zo krijgen leerkrachten steeds meer ‘gereedschap’ in handen om met kinderen en de groep in gesprek te gaan.
Of de bijeenkomst waarbij we aan de slag zijn gegaan met het sociogram; rode wangen bij de deelnemers. Wat een enthousiasme en betrokkenheid! Het is voor mij niet in de buurt, maar als ik om 23.00 uur ’s avonds thuiskom zit ik vol energie! Het is zó gaaf om dit te mogen en te kunnen doen.
De plannen voor 2019 liggen klaar. Zó’n zin om er mee aan de slag te gaan!
Naast mijn opdrachten voor Klasse(n)Kracht ben ik zelf ook volop in ontwikkeling op verschillende fronten. Verdiep me steeds meer in Deep Democracy. In 2019 ga ik verder met Level 2 en 3. Ben ook aan de slag gegaan met Groepsgeluk, systemisch werken in de klas. Dit is ook een mooie tool om in 2019 nog verder uit te bereiden. Ook in een team is het geweldig om toe te passen en komen er mooie inzichten in elkaar naar boven. Ik ben ook nog met een prachtige opdracht bezig op een fusieschool. Doel: een eenduidige lijn in het pedagogisch klimaat neerzetten. Prachtig om te zien dat groepsvorming niet alleen ín de klassen plaatsvindt, maar ook bij leerkrachten onderling! Twee teams die samengevoegd zijn; ook daarbij zag je de stormingsfase voorbij komen. Daarnaast zijn mijn individuele coachingsactiviteiten ook weer aangewakkerd; vanuit begeleiding bij een dynamische groep naar een coachingstraject van een individuele leerkracht. Tja, ik moet ook nodig de site weer bijwerken. Ook zo’n ding waar ik soms niet aan toekom.
Dus, nu verder met 2019! Zou het weer zo’n jaar worden waarin ik op sommige momenten me druk maak of er nog wel dynamische groepen zijn waar ik in iets kan betekenen en het dan ineens omslaat in een volle agenda? Of een jaar waarbij ik in groepen kom, waarin ik ik te doen heb met de leerkracht(en) én kinderen en maar één doel voor ogen heb: het samen voor elkaar krijgen dat de leerkracht de regie weer terug heeft en de kinderen zich veilig in de groep voelen? En een jaar waarin kinderen met ‘specifieke onderwijsbehoeften’ er mogen zijn en de groep geleerd heeft er mee om te gaan? Een jaar waarin kinderen elkaar écht leren kennen en daardoor ook beter kunnen samen werken en samen spelen? Een jaar waarin ik vol enthousiasme en energie trainingen geef, leerkrachten enthousiast weet te krijgen, ze het gevoel kan geven dat zij de regie hebben en kinderen zich gehoord en gezien voelen? Een jaar met mezelf te matchen in de dingen die ik afgelopen jaren geleerd heb en te stretchen met nieuwe uitdagingen?
En… een jaar waarin ik vaker stil ga staan bij successen; het hoeft niet áltijd beter. Een jaar waarin een to-do-lijstje ook gewoon een keer wat korter mag zijn. Een jaar waarin luisteren soms belangrijker kan zijn dan het geven van tips en adviezen. Een jaar waarin ik leerkrachten en groepen mag laten groeien en daar van mag genieten. Een jaar waarin…. vul jij ‘m voor mij aan? Wat kan ik voor jou betekenen dit jaar? Laat gerust een reactie achter!
Ik wens jou en iedereen die je lief hebt een gelukkig, gezond en liefdevol 2019 toe!
